- нахӯдшӯрбо
- [نخود شوربا]хӯр. шӯрбое, ки яке аз масолеҳи асосии он нахӯд аст, шӯрбои нахӯдӣ
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
нахӯд — [نخود] донае аз ҷинси лӯбиё, вале аз он хурдтару сахттар ва растании он; нахӯди бирён ниг. нахӯдбирён; шӯрбои нахӯд нахӯдшӯрбо ◊ нахӯди пеши қошуқ киноя аз шахси ба ҳар кор мудохилакунанда, пешдасти ҳар кор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шӯрбо — [شوربا] хӯр. таоми обакӣ, ки аз гӯшт, сабзавот ва нахӯд пухта мешавад: пул бошад, дар ҷангал шӯрбо (зарб.) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
обгӯшт — [آبگوشت] 1. обе, ки дар он гӯшт пухта шудааст 2. як навъ хӯрок, ки аз гӯшт, картошка, нахӯд ва ғ. таҳия мешавад, як навъи шӯрбо … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ